از زندگی بیاموز :

از کویر بیاموز که دلت همیشه خاکی و صاف باشد و خالی از سنگ ها و کلوخ های کینه و بدی .

از درخت بیاموز که همیشه بخشنده باشی و دست هایت جایی باشد برای لانه ساختن کبوترهای دوستی از ابر بیاموز اشک هایت بارانی باشد بر تن خشکیده زمین .

و از پروانه بیاموز که زیبایی ات را با گل تقسیم کنی و به زیبایی ات مغرور نباشی .