درود بر ارزش هاي راستين دوستي:
سپيده عزيز شايد آن زمان که از رذايل و فضليل اخلاقي برايمان ديکته مي گفتند هيچگاه نفهميديم که با زبان انسان وار مي توان رذيلت را فضيلت جلوه داد .
شايد غرور چشممان را کور کرده بود و صداقت دوستي را در رقابت معنا مي کرديم اما در اسفم از آن هايي که با غرور کور ديگري خود را کور جلوه دادند.
از اين دلگيرم که در وقت تنگ دوستي هايمان ارزش سخن گفتن با ديگري را نداشت.
بي پروا يکديگر را دشمن خطاب مي کنيم بي آنکه از ارزش دنيوي و اخروي آن بترسيم!
پيروز باشي
